

تیم علمی پروژه سعی کردند که آن چشمه را در فهرستی که قبلا از چشمه های رادیویی آن ناحیه تهیه کرده بودند پیدا کنند اما تنها چیزی که یافت شد ستاره ای کم نور به نام USNO-A2.0 0450-03360039 بود. مسئولان سریعاً موضوع را به دیگر منجمان از طریق اینترنت گزارش دادند و منجمان رصدخانه ماژلان (Magellan-Clay telescope ) با تلسکوپ 6.5 متری ای که در اختیار داشتند شروع به رصد آن ستاره کردند و دریافتند که چیزی در حدود 600 بار پر نور تر شده است. این خبر به سرعت منتشر شد و نامی کوتاه تر V598 ) به آن داده شد.

چیزی که در مورد این نواختر قابل توجه بود، این است که از یک نواختر ابتدا نور و سپس پرتو ایکس منتشر می شود زیرا گرد و غبار حاصل از انفجار، این پرتو ها را جذب می کند و بیشتر نواختر در طول موج مرئی کشف می شوند اما در این مورد اینگونه نبود.