کوچولو که بودم وقتی املام رو بیست می‌گرفتم خانوم معلم بهم یه ستاره می داد. ستاره‌های خانوم معلم رنگ رنگی بودن ومن هربار به عشق این که این بار کدوم رنگ ستاره مال من میشه، تمام تلاشم رو می کردم تا املام رو بیست بگیرم.

اون موقعها منم مثل همه بچه ها فکر می کردم ستاره ها تو آسمون فقط به رنگ سفید نقره ای هستن ولی بعدها فهمیدم که ستاره های تو آسمون مثل ستاره های خانوم معلم رنگهای دیگه ای هم دارن.
نارنجی،زرد، قرمز، آبی، سفید.....واقعا هیجان انگیزه...یه آسمون ستاره رنگی!!!!
تو نگاه اول شاید همه ستاره ها یک رنگ به نظر بیان ولی کافیه وقتی به آسمون شب نگاه می کنین چشمای قشنگتون به تاریکی عادت کنه اونوقت می تونین رنگ ستاره ها رو تشخیص بدین.
حالا ببینیم چرا اونا رنگی هستن؟
رنگ ستاره ها بستگی به دمای اونها یعنی مقدار گرم یا سرد بودن سطحشون داره.
ستاره ها همون طور که میدونین کره هایی  از گازدرحال سوختن هستن مثل خورشید خودمون.اونها از طریق سوختن به روشی که بهش همجوشی هسته ای میگن انرژیشون رو به صورت گرما و نور آزاد میکنن.
ستاره ها هم  مثل ما آدما زندگیشون مراحلی داره مانند تولد،جوانی،میانسالی، پیری و مرگ.
هرچقدر ستاره ای جوونتر باشه  داغتر هست و هرچقدر که عمرش بیشتر میشه با کمتر شدن مقدار سوختش سردتر میشه.
حالا هرچقدر ستاره ای جوونتر ودر نتیجه داغتر باشه به رنگ آبی و سفید دیده میشه و همینطور که پیر تر و سردتر میشه به رنگ نارنجی و قرمز درمیاد .ستاره در سنین میانسالی دمای متوسطی داره وبه رنگ زرد می درخشه .

تو آسمون شب در همه فصلها شما می تونین نمونه هایی از این ستاره ها رو پیدا کنین.
در مقاله" آشنایی با صورتهای فلکی بهاری "به بعضیاشون اشاره کردیم.
در آینده  نمونه های دیگه ای از اونها رو به شما معرفی می کنیم.