دیروز نودوسومین سالروز تولد آرتور سی کلارک ( Arthur C. Clarke ) ، نویسنده داستان های علمی- تخیلی بود. کمتر کسی است که هوادار داستان های علمی تخیلی باشد و سی. کلارک را نشناسد...
آرتور سي كلارك، شانزدهم دسامبر 1917 در منطقه مین هد، شهري ساحلي در انگلستان، چشم به جهان گشود. از همان سال‌هاي نخستين زندگي‌اش مجذوب داستان‌هاي تخيلي و نجوم بود و نخستین تلسکوپش را در 13 سالگی ساخت. 14 ساله بود که پدرش از دست داد. در نوجوانی به مجلات علمی- تخيلی مانند "داستان‌های شگفت‌انگيز" علاقه زيادي داشت و شب های بسیاری را صرف چشم دوختن به ناشناخته های آسمان از طریق تلسکوپ دست سازاش نمود. کلارک از سال 1941 تا 1946، در دوران جنگ جهانی دوم در نيروي هوايي سلطنتي انگلستان به عنوان تكنسين و متخصص فنی مسائل راداری خدمت می کرد و همین موضوع باعث علاقه جدی وی به مسائل ارتباطات راداری شد. در طول خدمتش نخستین داستان های علمی- تخیلی اش را نوشت و فروخت.
كلارك پس از جنگ مدرك رياضي و فيزيك را با درجه ممتاز از كالج كينگ لندن دريافت كرد. علاقه تحسین برانگیز کلارک به آسمان و فضا، وی را جذب انجمن بین المللی علوم میان سیاره ای نمود و چندي نگذشت كه كلارك يكي از اعضاي فعال آن شد و در دوره ای نیز ریاست آن را به عهده گرفت. وی پیش از آغاز عصر فضا ایده هایی جذاب در این خصوص ارائه داد.
اوج این ایده پردازی آینده نگرانه در مجله " دنیای بی سیم" منتشر شد. عنوان این مقاله "رله‌هاي فرازمينی: آيا ايستگاه‌های راکتی می‌توانند جهان را تحت پوشش راديويی قرار دهند؟" بود و در آن کلارک با بررسی مدارهای اطراف زمین پیش نهاد کرده بود که چنان چه بتوان ماهواره هایی را در ارتفاع مشخص 35789 کیلومتری از سطح آزاد دریا و دقیقاً بر فراز استوا قرار داد، دوره تناوب این ماهواره ها به دور زمین حدود 934/23 ساعت طول خواهد کشید، یعنی دقیقاً برابر یک دور گردش زمین به دور خودش. در نتيجه، ماهواره در نقطه ثابتي از فضا در بالاي زمين قرار مي‌گيرد. دوازده سال پس از آن، بشر براي نخستين بار در تاريخ، اولين ماهواره دست‌ساز خود، اسپوتنيک-1، را به مدار زمين فرستاد. با ارسال اين ماهواره عصر فضا آغاز شد. هفت سال بعد، در 1964، سينکام-3 نخستين ماهواره‌اي بود که عازم مداري شد که کلارک پيش‌بيني کرده بود. به عبارت دیگر کلارک کاربرد مداری راپیش بینی کرده بود که بعدها استفاده از آن و امکان به واقعیت رساندن آن مهیا شد. کلارک داستان های دیگری هم دارد که برخی از آن ها روی میز کار دانشمندان قرار گرفته است. طر ح هایی هم چون آسانسور فضایی که امروزه از آن از روشی معقول در ارتباطات فضایی یاد می کنند.
کلارک عقیده دارد فراتر از منظومه شمسی موجودات ذی‌شعوری وجود دارند. او موجوداتی را توصیف می‌کند که قادرند خود را به انرژی و آنگاه بار دیگر به ماده تبدیل کنند. او می‌گوید: این که کسانی از فضای خارج به ملاقات زمین آمده باشند اندیشه‌ای کاملاً معقول است و در واقع اگر این رویداد طی چند میلیارد سالی که از عمر زمین می‌گذرد رخ نداده باشد جای شگفتی دارد. کلارک در مجموع بیش از 30 عنوان کتاب علمی- تخیلی و نیز همین حدود کتاب علمی- فنی نوشت. در این آثار حدود 2100 ایده نو در فناوری فضایی و آینده علم شناخته شده است . كلارك شيفته غواصي و اکتشافات دریایی كه حالت بي‌وزني در پرواز فضايي را تداعی می کرد، بود. همین علاقه ، وی را به سریلانکا کشاند، سرزمینی که در آن چندین داستان و مقاله در مورد اقیانوس هند را به رشته تحریر درآورد. وی در سال 1956 به سريلانكا مهاجرت كرد و تا زمان مرگ در در این سرزمین به سر برد. وی در سال ۲۰۰۸ صبح روز ۱۹ مارس در سن ۹۰ سالگی در سریلانکا درگذشت.
قوانين كلارك
1- وقتي كه يك دانشمند برجسه و باتجربه مي‌گويد كه امري امكان‌پذير است، به طور حتم حق با اوست. اما وقتي امري را محال مي‌داند، به احتمال خيلي زياد در اشتباه است.
2- تنها راه كشف مرز ممكن‌ها، اندكي فراتر رفتن از آنها به سوي ناممكن‌هاست. 3- هر فناوري به قدر كافي پيشرفته، از جادو غيرقابل تشخيص است.
