دیروز نودوسومین سالروز تولد آرتور سی کلارک ( Arthur C. Clarke ) ، نویسنده داستان های علمی- تخیلی بود. کمتر کسی است که هوادار داستان های علمی تخیلی باشد و سی. کلارک را نشناسد...

آرتور سی كلارك، شانزدهم دسامبر 1917 در منطقه مین هد، شهری ساحلی در انگلستان، چشم به جهان گشود. از همان سال‌های نخستین زندگی‌اش مجذوب داستان‌های تخیلی و نجوم بود و نخستین تلسکوپش را در 13 سالگی ساخت. 14 ساله بود که پدرش از دست داد. در نوجوانی به مجلات علمی- تخیلی مانند "داستان‌های شگفت‌انگیز" علاقه زیادی داشت و شب های بسیاری را صرف چشم دوختن به ناشناخته های آسمان از طریق تلسکوپ دست سازاش نمود. کلارک از سال 1941 تا 1946، در دوران جنگ جهانی دوم در نیروی هوایی سلطنتی انگلستان به عنوان تكنسین و متخصص فنی مسائل راداری خدمت می کرد و همین موضوع باعث علاقه جدی وی به مسائل ارتباطات راداری شد. در طول خدمتش نخستین داستان های علمی- تخیلی اش را نوشت و فروخت.

كلارك پس از جنگ مدرك ریاضی و فیزیك را با درجه ممتاز از كالج كینگ لندن دریافت كرد. علاقه تحسین برانگیز کلارک به آسمان و فضا، وی را جذب انجمن بین المللی علوم میان سیاره ای نمود و چندی نگذشت كه كلارك یكی از اعضای فعال آن شد و در دوره ای نیز ریاست آن را به عهده گرفت. وی پیش از آغاز عصر فضا ایده هایی جذاب در این خصوص ارائه داد.

اوج این ایده پردازی آینده نگرانه در مجله " دنیای بی سیم" منتشر شد. عنوان این مقاله "رله‌های فرازمینی: آیا ایستگاه‌های راکتی می‌توانند جهان را تحت پوشش رادیویی قرار دهند؟" بود و در آن کلارک با بررسی مدارهای اطراف زمین پیش نهاد کرده بود که چنان چه بتوان ماهواره هایی را در ارتفاع مشخص 35789 کیلومتری از سطح آزاد دریا و دقیقاً بر فراز استوا قرار داد، دوره تناوب این ماهواره ها به دور زمین حدود 934/23 ساعت طول خواهد کشید، یعنی دقیقاً برابر یک دور گردش زمین به دور خودش. در نتیجه، ماهواره در نقطه ثابتی از فضا در بالای زمین قرار می‌گیرد. دوازده سال پس از آن، بشر برای نخستین ‌بار در تاریخ، اولین ماهواره دست‌ساز خود، اسپوتنیک-1، را به مدار زمین فرستاد. با ارسال این ماهواره عصر فضا آغاز شد. هفت سال بعد، در 1964، سینکام-3 نخستین ماهواره‌ای بود که عازم مداری شد که کلارک پیش‌بینی کرده بود. به عبارت دیگر کلارک کاربرد مداری راپیش بینی کرده بود که بعدها استفاده از آن و امکان به واقعیت رساندن آن مهیا شد. کلارک داستان های دیگری هم دارد که برخی از آن ها روی میز کار دانشمندان قرار گرفته است. طر ح هایی هم چون آسانسور فضایی که امروزه از آن از روشی معقول در ارتباطات فضایی یاد می کنند.

کلارک عقیده دارد فراتر از منظومه شمسی موجودات ذی‌شعوری وجود دارند. او موجوداتی را توصیف می‌کند که قادرند خود را به انرژی و آنگاه بار دیگر به ماده تبدیل کنند. او می‌گوید: این که کسانی از فضای خارج به ملاقات زمین آمده باشند اندیشه‌ای کاملاً معقول است و در واقع اگر این رویداد طی چند میلیارد سالی که از عمر زمین می‌گذرد رخ نداده باشد جای شگفتی دارد. کلارک در مجموع بیش از 30 عنوان کتاب علمی- تخیلی و نیز همین حدود کتاب علمی- فنی نوشت. در این آثار حدود 2100 ایده نو در فناوری فضایی و آینده علم شناخته شده است . كلارك شیفته غواصی و اکتشافات دریایی كه حالت بی‌وزنی در پرواز فضایی را تداعی می کرد، بود. همین علاقه ، وی را به سریلانکا کشاند، سرزمینی که در آن چندین داستان و مقاله در مورد اقیانوس هند را به رشته تحریر درآورد. وی در سال 1956 به سریلانكا مهاجرت كرد و تا زمان مرگ در در این سرزمین به سر برد. وی در سال ۲۰۰۸ صبح روز ۱۹ مارس در سن ۹۰ سالگی در سریلانکا درگذشت.

قوانین كلارك

1- وقتی كه یك دانشمند برجسه و باتجربه می‌گوید كه امری امكان‌پذیر است، به طور حتم حق با اوست. اما وقتی امری را محال می‌داند، به احتمال خیلی زیاد در اشتباه است.

2- تنها راه كشف مرز ممكن‌ها، اندكی فراتر رفتن از آنها به سوی ناممكن‌هاست. 3- هر فناوری به قدر كافی پیشرفته، از جادو غیرقابل تشخیص است.