دانشمندان همواره به مطالعه چگونگی به وجود آمدن کهکشان ها و تکامل آن ها و سرانجام مرگ کهکشان ها می پرداختند. اما همیشه یک سوال مهم راجع به کهکشان ما مطرح بود.
کهکشان ما دو همسایه کوچک دارد. آنها در نیمکره جنوبی آسمان قرار دارند و گویی تکه هایی هستند که از راه شیری جدا شده اند. آن ها را به افتخار فردیناند ماژلان دریانورد پرتغالی که نخستین بار در سده شانزدهم میلادی زمین را دور زد، ابرهای ماژلانی می نامیم. ابر ماژلانی بزرگ تقریبا یکدهم کهکشان ماست و 170000 سال نوری با ما فاصله دارد. ابر ماژلانی کوچک تقریبا دورتر و کوچک تر است..سرنوشت راه شیری ما نیز به کهکشان های هم سایه خود و ابرهای ماژلانی بستگی دارد. اما این برخوردها باعث از بین رفتن کهکشان ها نمی شوند بلکه یکی از مراحل تکمیل آنها هستند. این برخوردها باعث بوجود آمدن حلقه های پرستاره و تماشایی در کهکشان های مارپیچی می شوند.