
در واقع یکی از وظایفی که کاوشکر کاسینی در طی دوران ماموریت بلند مدت خود که به تازگی تمدید شده است داشته این بوده است که این مدارگرد با گردش در ارتفاعی پایین از سطح قمر های زحل تصاویر جالبی را از سطح این قمرها در اختیار دانشمندان قرارداده است. دانشمندان طی تحقیقات قبلی خود از یکی دیگر از قمر های زحل یعنی انسلادوس متوجه تغییرات سطح یخی و فوران های آن در طول زمان شده بودند. و اکنون داده های جمع آوری شده از پرواز های کم ارتفاع بر فراز تیتان نشان می دهند که سطح این قمر نیز در طول زمان و به طور متناوب دستخوش تغییراتی می شود.

Jonathan Lunine یکی از دانشمندان علوم بین رشته ای آزمایشگاه قمری و سیاره ای کاسینی ،از دانشگاه آریزونا در توکسون در این مورد می گوید:"داده هایی که از کاسینی به دست آمده نشان دهنده آن است که تیتان سطح فعالی دارد، در واقع این نتایج براساس شواهدی است که با پرواز های ارتفاع پایین کاسینی و تصاویر راداری آن از تغییرات سطح تیتان به دست آمده و نشان دهنده وقوع نوع خاصی از فعالیتهای آتشفشانی در سطح این قمر سرد است."
در یخفشانهای سطح تیتان بر خلاف آتشفشان های داغ و فعال زمینی به جای مواد و سنگ های مذاب و بسیار داغ موادی همچون آب، آمونیاک و متان به بیرون فوران می کند. دانشمندان احتمال میدهند که سطح تیتان پوشیده از یخفشان و اطلاعات به دست آمده توسط کاسینی از چندین ناحیه این قمر وجود آین یخفشانها را تائید میکند و در واقع شبیه سازی سطح این ماه وجود احتمالی نوعی مه را نشان میدهد که همانند سطحی بر فراز تیتان شناور است و دانشمندان با توجه به این نشانه ها حدس میزنند که در این نواحی یخفشان وجود دارد.
در واقع چیزی که باعث شد دانشمندان کاسینی به به وقوع این تغییرات در سطح تیتان پی ببرند تغییر در قابلیت بازتاب و درخشندگی سطح این قمر در دو ناحیه جدا و دور از هم بود. قابلیت باز تاب یک جسم در واقع نسبت نور تابیده شده به جسم به نور انعکاس یافته توسط آن جسم است. این تغییرات که در دو ناحیه نور مرئی و فروسرخ و توسط داده های طیف سنجی نزدیک به سطح مشخص شده است. براساس شبیه سازیهای سطح تیتان در فاصله جولای 2004 تا مارس 2006 آشکارسازی شده است. در یکی از این دو ناحیه تحت بررسی بازتاب سطحی به سمت بالا و تا ارتفاع بالاتر از حد انتظار باقی می ماند در صورتی که در ناحیه دیگر بازتاب به سمت بالا و سپس به سمت پایین متمایل می شد. در واقع این گواه دیگری بر وجود آمونیاک یخ زده در دو ناحیه تغییر پذیر است و آمونیاک تنها در زمان فعالیت یک یخفشان دیده می شود.
در یخفشانهای سطح تیتان بر خلاف آتشفشان های داغ و فعال زمینی به جای مواد و سنگ های مذاب و بسیار داغ موادی همچون آب، آمونیاک و متان به بیرون فوران می کند. دانشمندان احتمال میدهند که سطح تیتان پوشیده از یخفشان و اطلاعات به دست آمده توسط کاسینی از چندین ناحیه این قمر وجود آین یخفشانها را تائید میکند و در واقع شبیه سازی سطح این ماه وجود احتمالی نوعی مه را نشان میدهد که همانند سطحی بر فراز تیتان شناور است و دانشمندان با توجه به این نشانه ها حدس میزنند که در این نواحی یخفشان وجود دارد.

Robert M. Nelson از دانشمندان تیم طیف سنجی و نقشه برداری مرئی و فروسرخ کاسینی در این مورد می افزاید: "وجود آمونیاک به طور گسترده در زیر سطح تیتان کشف شده بود و حقیقتی که به تازگی به آن دست یافته ایم این است که زمانی که درخشندگی ای سطح به طور چشمگیری افزایش می یابد مواد زیر سطح تیتان در حال فوران و راه یابی به سطح آن هستند."
بعضی از دانشمندان کاسینی معتقدند که چنین یخفشانهایی متان موجود در بخش های درونی را آزاد میکنند و به نظر میرسد تیتان دارای منبعی دائمی از متان تازه بدون بازسازی است و متان موجود در جو آن از مدتها پیش در حال ایجاد شدن است. ما بعضی از دانشمندان از اینکه این یخفشان ها منبع اصلی ایجاد تغییرات مشاهده شده در سطح تیتان باشند اطمینان ندارند انها معتقدند که بیشتر از فرآیندهای زمینی تیتان،به نظر میرسد گذر آنی و ظاهری مه و ذرات اتان جو از نزدیکی سطح تیتان باعث ایجاد این تغییرات شده اند. Nelson در این باره می گوید:" در این باره احتمال دیگری که وجود دارد این است که این تاثیرات ناشی از ذرات و مه های محیطی تیتان هستند اما اگر این چنین بود با ایجاد باد در سطح تیتان مسلما ما باید شاهد تغییر در اندازه و غلظت آنها در طول زمان باشیم در صورتی که چنین چیزی تاکنون مشاهده نشده است."
فرضیه پیشنهادی" تیتان فعال" بیانگر آن است که احتمالا تغییرات سطحی و تدریجی این قمر زحل همانند یکی از قمر های مشتری یعنی کالیستو است.
Jeffrey Moore یکی از زمین شناسان سیاره ای مرکز تحقیقات Ames ناسامی گوید: "احتمالا تیتان نیز همانند کالیستو سیاره ای نسبتا سرد است و هرگز گرمای درونی کافی برای ایجاد فعالیتهای آتشفشانی نداشته است .ممکن است ترکیبات شناوری را که ما مشاهده میکنیم تنها خرده یخهایی باشند که توسط باران های متان به نزدیک سطح انتقال یافته اند و توده های موجداری را ایجاد کرده اند."
به هر حال دانشمندان به تلاش های خود در جمع آوری و آنالیز اطلاعات ادامه می دهند تا در یابند واقعا چه فرایندی در تیتان در حال وقوع است. ماموریت جدید کاسینی برای نزدیک شدن به سطح تیتان برای 21 دسامبر برنامه ریزی شده است زمانی که این فضاپیما تا فاصله 970 کیلومتری (603مایلی) ابرهای سطح تیتان به این قمر نزدیک می شود.
ترجمه: فاطمه اثنی عشری، مسئول بخش خبر انجمن ستاره شناسی اراک