گزارش رویت هلال ماه جمادی الثانیه 1428 هجری قمری را به عرض علاقه مندان به رویت هلال ماه می رساند... ادامه خبر را مشاهده نمایید
گز ارش گروه رصدی قلعه چندار - هلال شامگاهی جمادی الثانیه 1428
سید محسن قاضی میرسعید .
بسم الله الرّحمن الرّحیم
با سلام و احترام
گزارش رویت هلال ماه جمادی الثانیه 1428 هجری قمری را به عرض علاقه مندان به رویت هلال ماه می رسانم.
از ماهها قبل گروه های مختلفی برای رصد هلال ماه جمادی الثانیه 1428 خودشان را آماده کرده بودند. مشخصات این هلال به گونه ای بود که در مناطق شرقی کشور حالت بحرانی داشت و حتی می شد پیش بینی کرد که در مناطق جنوب شرقی کشور هلال ماه بنا به دلایلی که در ذیل گزارش آمده غیر قابل رویت و یا درصد رویت آن بسیار پایین بود . از تهران و از اعضاء گروه غیر حرفه ای آقای علی ابراهیمی به همراه آقایان اله مانی و خسروی با ماشین شخصی خود و با داشتن دو تلسکوپ که یکی از آنها را آقای بهرنگ امین تفرشی در اختیار آنها قرار داده بود راهی کرمان شدند که ( شرح آن جداگانه در سایت گروه غیر حرفه ای خواهد آمد ). اینجانب نیز از قبل برنامه داشتم که به یزد بروم و در کنار دوستان به رصد این هلال بپردازیم اما بعدا بنا به دلایل شخصی تصمیم گرفتم در تهران بمانم که فکر می کنم دلیل این کار بر کسی پوشیده نیست .
در هفته نجوم با آقای ابوالفتح از رصد گران با تجربه اجرام آسمانی در مورد تلسکوپ های مختلف صحبت می کردم و ایشان با چنان صبر و حوصله ای صحبت می کردند که من بیشتر مجذوب اخلاق ایشان شدم. ایشان می گفتند تلسکوپ های آپو کروماتیک از شفافیت خوبی برخوردار است و در همانجا از یکی از این تلسکوپ ها تست به عمل آوردیم و به این نتیجه رسیدم که تلسکوپ های فوق العاده خوبی هستند بخصوص برای رویت هلالهای بحرانی این تلسکوپ ها از نظر شفافیت بسیار خوب و از کارایی بالایی برخوردارند. چند هفته بعد آقای ابوالفتح با من تماس گرفتند و اظهار علاقه کردند که به جمع رصدگران هلال ماه بپیوندند. من هم که از سوابق کاری ایشان در رصد اجرام سماوی و عکسبرداری و بخصوص از اخلاق خوبش مطلع بودم با خوشحالی از تصمیم ایشان استقبال کرده و برای اولین تجربه قرار شد که به اتفاق تعدادی از رصدگران تهرانی با کلیه ابزاری که دارند با هم و در قالب یک گروه واحد به رصد این هلال بپردازیم. من منطقه کردان کرج را انتخاب کردم چون در اطراف تهران تنها منطقه ای است که در این فصل سال موانع کمتری دارد، اما از لحاظ غبار و ابر قابل پیش بینی نیست. چندین بار برای رصد به این منطقه رفته ایم. قبل از غروب خورشید هوا ابری و غبار آلود بود اما بعد از دقایقی هوا چنان مناسب شد که هلال را به راحتی می دیدیم و بعضی مواقع بر عکس. ما این منطقه را به اتفاق آقای صیاد در 12 سال پیش برای رصد هلال ماههای اردیبهشت تا شهریور انتخاب کرده بودیم و شاید بیش از 20 رصد در آن مکان صورت گرفته که چند هلال آن با فاز کمتر از 1 درصد بوده است. ظهر جمعه به سمت کردان کرج بالای تپه ای در روستای قلعه چندار موضع گرفتیم. قبل از آن به پاسگاه نیروی انتظامی محل که با ما بیش از پانصد متر فاصله نداشت رفته و شرح حال خود را گفتیم. افسر کشیک با روی باز حمایت های لازم را به عمل اورده و از ابتدا تا انتها در کنار ما بودند ، در این رصد برای اولین بار تعداد ابزارمان تقریبا با تعداد افراد برابری می کرد.
سید محسن قاضی میرسعید .
بسم الله الرّحمن الرّحیم
با سلام و احترام
گزارش رویت هلال ماه جمادی الثانیه 1428 هجری قمری را به عرض علاقه مندان به رویت هلال ماه می رسانم.
از ماهها قبل گروه های مختلفی برای رصد هلال ماه جمادی الثانیه 1428 خودشان را آماده کرده بودند. مشخصات این هلال به گونه ای بود که در مناطق شرقی کشور حالت بحرانی داشت و حتی می شد پیش بینی کرد که در مناطق جنوب شرقی کشور هلال ماه بنا به دلایلی که در ذیل گزارش آمده غیر قابل رویت و یا درصد رویت آن بسیار پایین بود . از تهران و از اعضاء گروه غیر حرفه ای آقای علی ابراهیمی به همراه آقایان اله مانی و خسروی با ماشین شخصی خود و با داشتن دو تلسکوپ که یکی از آنها را آقای بهرنگ امین تفرشی در اختیار آنها قرار داده بود راهی کرمان شدند که ( شرح آن جداگانه در سایت گروه غیر حرفه ای خواهد آمد ). اینجانب نیز از قبل برنامه داشتم که به یزد بروم و در کنار دوستان به رصد این هلال بپردازیم اما بعدا بنا به دلایل شخصی تصمیم گرفتم در تهران بمانم که فکر می کنم دلیل این کار بر کسی پوشیده نیست .
در هفته نجوم با آقای ابوالفتح از رصد گران با تجربه اجرام آسمانی در مورد تلسکوپ های مختلف صحبت می کردم و ایشان با چنان صبر و حوصله ای صحبت می کردند که من بیشتر مجذوب اخلاق ایشان شدم. ایشان می گفتند تلسکوپ های آپو کروماتیک از شفافیت خوبی برخوردار است و در همانجا از یکی از این تلسکوپ ها تست به عمل آوردیم و به این نتیجه رسیدم که تلسکوپ های فوق العاده خوبی هستند بخصوص برای رویت هلالهای بحرانی این تلسکوپ ها از نظر شفافیت بسیار خوب و از کارایی بالایی برخوردارند. چند هفته بعد آقای ابوالفتح با من تماس گرفتند و اظهار علاقه کردند که به جمع رصدگران هلال ماه بپیوندند. من هم که از سوابق کاری ایشان در رصد اجرام سماوی و عکسبرداری و بخصوص از اخلاق خوبش مطلع بودم با خوشحالی از تصمیم ایشان استقبال کرده و برای اولین تجربه قرار شد که به اتفاق تعدادی از رصدگران تهرانی با کلیه ابزاری که دارند با هم و در قالب یک گروه واحد به رصد این هلال بپردازیم. من منطقه کردان کرج را انتخاب کردم چون در اطراف تهران تنها منطقه ای است که در این فصل سال موانع کمتری دارد، اما از لحاظ غبار و ابر قابل پیش بینی نیست. چندین بار برای رصد به این منطقه رفته ایم. قبل از غروب خورشید هوا ابری و غبار آلود بود اما بعد از دقایقی هوا چنان مناسب شد که هلال را به راحتی می دیدیم و بعضی مواقع بر عکس. ما این منطقه را به اتفاق آقای صیاد در 12 سال پیش برای رصد هلال ماههای اردیبهشت تا شهریور انتخاب کرده بودیم و شاید بیش از 20 رصد در آن مکان صورت گرفته که چند هلال آن با فاز کمتر از 1 درصد بوده است. ظهر جمعه به سمت کردان کرج بالای تپه ای در روستای قلعه چندار موضع گرفتیم. قبل از آن به پاسگاه نیروی انتظامی محل که با ما بیش از پانصد متر فاصله نداشت رفته و شرح حال خود را گفتیم. افسر کشیک با روی باز حمایت های لازم را به عمل اورده و از ابتدا تا انتها در کنار ما بودند ، در این رصد برای اولین بار تعداد ابزارمان تقریبا با تعداد افراد برابری می کرد.
-یک دستگاه تلسکوپ 110 میلیمتری William
2-یک دستگاه تلسکوپ شکستی 150 میلیمتری Sky Watcher
3-یک دستگاه تلسکوپ شکستی 120 میلیمتری Sky Watcher
4-یک دستگاه دوربین 120*20 نیکون.
5-سه دستگاه دوربین 100*25 (Night Sky)
6-یک دستگاه دوربین 70* 15. (Night Sky)
7-دو دستگاه دوربین 50*10. صا ایران
8-یک دستگاه دوربین 50*7.
9-قطب نما – جی پی اس – دو دستگاه لپ تاپ – چادر – اجاق گاز برای عصرانه چون هم رصد بود و هم یک جمع دوستانه برای پیک نیک و تبادل نظر.
با دقت محل غروب خورشید را مشخص کردیم ، البته من با توجه به آشنایی با محل ، می دانستم مکان غروب خورشید کجاست و همچنین مکان دقیق غروب ماه و مسیری که قرار بود هلال از زمان غروب خورشید تا غروب خودش بپیماید را مشخص کردیم ( قبلا در کاغذی جداگانه با فاصله زمانی هر دو دقیقه با دقت و با شکل رسم کرده بودم ). تمام تجهیزات را مستقر کردیم و تلسکوپ 110 میلیمتری را با بزرگ نمایی حدود 50 و میدان دید حدود 1.5 درجه آماده کردیم البته بسیار ساده ( نه با تکنیک های مدرن جهانی که امروزه در ایران از آن نام می برند ! ) و آقای الماسی و آقای کوکرم نیز مشغول تنظیمات تلسکوپ های خود بودند. آقای صدیق نیز که تازه از استرالیا آمده بود به من گفت که با دوربین 100*25 در نیم کره جنوبی مرتب به تعقیب اجرام سماوی پرداخته و من از اینکه تمام اعضای گروه افراد با تجربه ای بودند خوشحال بودم. اما غبار سمت افق کمی من را نگران کرده بود به همه گفتم نگران نباشند چون دامنه غبار تا 5.5 درجه و بالای آن چند تکه ابر بسیار کوچک وجود داشت اما امید زیادی داشتم که با توجه به فاز نسبتا مناسب ماه و کم رنگ بودن غبار بتوانیم این هلال را ببینیم ، اما به فرض اگر همین غبار را در کرمان یا یزد داشتیم قطعا به خاطر دو پارامتر نمی توانستیم هلال را ببینیم :
1- 1- فاز کم ماه
2- لیبراسیونی که این هلال داشت با هلال های بحرانی قبلی فرق می کرد و شرایط رصد هلال ماه را سخت ترمی کرد و به همین دلایل بود که من ترجیح دادم مکانی را انتخاب کنم که امکان رویت بیشتر باشد و برای اثبات آن یک سال و نیم دیگر صبر نکنم. هر چند که سن 12 ساعت و 52 دقیقه هم رکورد ششم و رکورد خوبی بعد از رکورد اول و سوم که متعلق به ایران است در جهان تلقی می گردد. من از ابتدا و از زمانی که رصد گران خودشان را برای رصد این هلال آماده می کردند نمی خواستم بنا به دلایلی آن را بیان کنم زیرا ممکن بود سوء تفاهم بوجود آید. لذا امروز که چند روزی است از 25 خرداد گذشته عرض می کنم این هلال به هیچ وجهی هلال رکورد شکن نبود و پر واضح است افراد کم تجربه یا حتی با تجربه ممکن است تعجب کنند اما اگر خودشان سالها به رصد پرداخته و تمام جزییات ماه و عوامل رویت پذیری را مد نظر بگیرند بهتر به حرف امروز من خواهند رسید. 4 سال پیش به دوستان گفتم كه زیاد به معیار آقای یالوپ و رصدخانه آفریقای جنوبی مطمئن نباشید، خط رویت آنها اشتباهات فاحشی دارد ، ابتدا دوستان تعجب کردند ولی امروزه تعدادی از دوستان قبول کرده اند که آن معیار ها دچار اشتباهات قابل توجهی است. معیار آقای اوده هم که بطور كلی از زیر بنا اشکال دارد. ایشان از الگویی استفاده کرده اند که از یک رصد تایید نشده هم فراتر رفته و یک درجه کمتر از آن را مبنا قرار داده اند. به هر حال این هلال، هلال پر جاذبه ای بود بخصوص برای رصدگرانی که چنین هلال های را می خواستند برای اولین بار رویت کنند.
عامل بزرگی که به ما در رویت این هلال کمک کرد درخشندگی نسبتا مناسب هلال ماه بود ضمن اینکه باید توجه داشت هلال چندان هم به راحتی دیده نشد و اگر کمی غبار کمتر بود تمام گروه یک هلال ماه نازک – زیبا – وبا طول کمان حدود 80 درجه را می دیدند اما غبار محلی باعث شد تا هم طول کمان کمتر دیده شود و هم رصد گران به آسانی نتوانند هلال ماه را ببیند که برای گروه ما نیز همینطور شد به طوری که بعضی از رصد گران در مرحله دوم یا سوم توانستند هلال را ببیند ، پس از مستقر کردن تلسکوپ و اطمینان از آن به سراغ دوربین 120*20 که دوربین بسیار خوبی بود رفته و آنرا هم تنظیم کردم این دوربین 3 درجه میدان دید داشت و تصویر ان بسیار واضح بود ، از دقایقی بعد از غروب خورشید رصد شروع شد خورشید در شکاف دو کوه در دور دستها غروب کرد و ما تا آخرین لحظه غروب خورشید را رصد کردیم و این نیز نشانه خوبی بود از اینکه غبار خیلی زیاد و غلیظ نیست ، استاد صیاد نیز گروه را زیر نظر داشتند و با دوربین خود نشسته مشغول رصد بودند. غروب کامل خورشید می بایستی طبق محاسبه در ساعت 19:24:55 اتفاق می افتاد اما ما به دلیل موانع، قرص خورشید را تا ساعت 19.21.43 که از آن نیز عکس گرفته شده نظاره گر بودیم و در نهایت خورشید درست بین دو شکاف از کوه در ساعت 19.23.17 ناپدید گشت.
2-یک دستگاه تلسکوپ شکستی 150 میلیمتری Sky Watcher
3-یک دستگاه تلسکوپ شکستی 120 میلیمتری Sky Watcher
4-یک دستگاه دوربین 120*20 نیکون.
5-سه دستگاه دوربین 100*25 (Night Sky)
6-یک دستگاه دوربین 70* 15. (Night Sky)
7-دو دستگاه دوربین 50*10. صا ایران
8-یک دستگاه دوربین 50*7.
9-قطب نما – جی پی اس – دو دستگاه لپ تاپ – چادر – اجاق گاز برای عصرانه چون هم رصد بود و هم یک جمع دوستانه برای پیک نیک و تبادل نظر.
با دقت محل غروب خورشید را مشخص کردیم ، البته من با توجه به آشنایی با محل ، می دانستم مکان غروب خورشید کجاست و همچنین مکان دقیق غروب ماه و مسیری که قرار بود هلال از زمان غروب خورشید تا غروب خودش بپیماید را مشخص کردیم ( قبلا در کاغذی جداگانه با فاصله زمانی هر دو دقیقه با دقت و با شکل رسم کرده بودم ). تمام تجهیزات را مستقر کردیم و تلسکوپ 110 میلیمتری را با بزرگ نمایی حدود 50 و میدان دید حدود 1.5 درجه آماده کردیم البته بسیار ساده ( نه با تکنیک های مدرن جهانی که امروزه در ایران از آن نام می برند ! ) و آقای الماسی و آقای کوکرم نیز مشغول تنظیمات تلسکوپ های خود بودند. آقای صدیق نیز که تازه از استرالیا آمده بود به من گفت که با دوربین 100*25 در نیم کره جنوبی مرتب به تعقیب اجرام سماوی پرداخته و من از اینکه تمام اعضای گروه افراد با تجربه ای بودند خوشحال بودم. اما غبار سمت افق کمی من را نگران کرده بود به همه گفتم نگران نباشند چون دامنه غبار تا 5.5 درجه و بالای آن چند تکه ابر بسیار کوچک وجود داشت اما امید زیادی داشتم که با توجه به فاز نسبتا مناسب ماه و کم رنگ بودن غبار بتوانیم این هلال را ببینیم ، اما به فرض اگر همین غبار را در کرمان یا یزد داشتیم قطعا به خاطر دو پارامتر نمی توانستیم هلال را ببینیم :
1- 1- فاز کم ماه
2- لیبراسیونی که این هلال داشت با هلال های بحرانی قبلی فرق می کرد و شرایط رصد هلال ماه را سخت ترمی کرد و به همین دلایل بود که من ترجیح دادم مکانی را انتخاب کنم که امکان رویت بیشتر باشد و برای اثبات آن یک سال و نیم دیگر صبر نکنم. هر چند که سن 12 ساعت و 52 دقیقه هم رکورد ششم و رکورد خوبی بعد از رکورد اول و سوم که متعلق به ایران است در جهان تلقی می گردد. من از ابتدا و از زمانی که رصد گران خودشان را برای رصد این هلال آماده می کردند نمی خواستم بنا به دلایلی آن را بیان کنم زیرا ممکن بود سوء تفاهم بوجود آید. لذا امروز که چند روزی است از 25 خرداد گذشته عرض می کنم این هلال به هیچ وجهی هلال رکورد شکن نبود و پر واضح است افراد کم تجربه یا حتی با تجربه ممکن است تعجب کنند اما اگر خودشان سالها به رصد پرداخته و تمام جزییات ماه و عوامل رویت پذیری را مد نظر بگیرند بهتر به حرف امروز من خواهند رسید. 4 سال پیش به دوستان گفتم كه زیاد به معیار آقای یالوپ و رصدخانه آفریقای جنوبی مطمئن نباشید، خط رویت آنها اشتباهات فاحشی دارد ، ابتدا دوستان تعجب کردند ولی امروزه تعدادی از دوستان قبول کرده اند که آن معیار ها دچار اشتباهات قابل توجهی است. معیار آقای اوده هم که بطور كلی از زیر بنا اشکال دارد. ایشان از الگویی استفاده کرده اند که از یک رصد تایید نشده هم فراتر رفته و یک درجه کمتر از آن را مبنا قرار داده اند. به هر حال این هلال، هلال پر جاذبه ای بود بخصوص برای رصدگرانی که چنین هلال های را می خواستند برای اولین بار رویت کنند.
عامل بزرگی که به ما در رویت این هلال کمک کرد درخشندگی نسبتا مناسب هلال ماه بود ضمن اینکه باید توجه داشت هلال چندان هم به راحتی دیده نشد و اگر کمی غبار کمتر بود تمام گروه یک هلال ماه نازک – زیبا – وبا طول کمان حدود 80 درجه را می دیدند اما غبار محلی باعث شد تا هم طول کمان کمتر دیده شود و هم رصد گران به آسانی نتوانند هلال ماه را ببیند که برای گروه ما نیز همینطور شد به طوری که بعضی از رصد گران در مرحله دوم یا سوم توانستند هلال را ببیند ، پس از مستقر کردن تلسکوپ و اطمینان از آن به سراغ دوربین 120*20 که دوربین بسیار خوبی بود رفته و آنرا هم تنظیم کردم این دوربین 3 درجه میدان دید داشت و تصویر ان بسیار واضح بود ، از دقایقی بعد از غروب خورشید رصد شروع شد خورشید در شکاف دو کوه در دور دستها غروب کرد و ما تا آخرین لحظه غروب خورشید را رصد کردیم و این نیز نشانه خوبی بود از اینکه غبار خیلی زیاد و غلیظ نیست ، استاد صیاد نیز گروه را زیر نظر داشتند و با دوربین خود نشسته مشغول رصد بودند. غروب کامل خورشید می بایستی طبق محاسبه در ساعت 19:24:55 اتفاق می افتاد اما ما به دلیل موانع، قرص خورشید را تا ساعت 19.21.43 که از آن نیز عکس گرفته شده نظاره گر بودیم و در نهایت خورشید درست بین دو شکاف از کوه در ساعت 19.23.17 ناپدید گشت.
رصد با ابزار شروع شد مطمئن بودیم که در دقایق اول هلال ماه دیده نخواهد شد! . در ساعت 19.32 آقای ابوالفتح چشمی تلسکوپ را عوض کردند و از یک چشمی دیگر که بزرگنمایی را حدود 22 برابر و میدان دید را حدود 3 درجه می کرد استفاده کرده و مشغول رصد شدند و من هم افراد را زیر نظر داشتم چند دقیقه بعد ایشان من را صدا زد و گفت آقای میر سعید شما هم در مرکز دوربین یک جسم نورانی می بینید ؟ من داخل چشمی را نگاه کردم یک جسم نورانی تر نسبت به زمینه دیدم وقتی با دقت بیشترجستجو می کردم ناگهان آن جرم بسیار واضح شد معلوم شد که وارد آن منطقه ای شد که من به بچه ها گفته بودم ( آخر من به دوستان گفته بودم اگر قرار باشد هلال را ببینیم دو منطقه در افق وجود دارد که آسمان تمیز تری را دارد و در آان دو منطقه احتمال رویت هلال بیشتر می شود) ، از آقای ابوالفتح شکل هلال را پرسیدم با دست درست نشانه آن جرم را می گفت اما چرا از ساعت حدود 2 تا 4.5 و کمی کمتر؟ خوب معلوم بود چشمی تلسکوپ را چرخانده بود و 90 درجه تصویر تغییر می کرد با جابجایی و تغییر آن من که بر روی چهار پایه بودم تصویر تغییر کرده را می دیدم من طول کمان را حدود 65 درجه تخمین زدم که علت آن نیز گفته شد و به خاطر بزرگنمایی 22 برابر هلال در یک میدان دید 3 درجه ای کوچک دیده می شد. در آن لحظه به آقای ابوالفتح گفتم کمی صبر کنیم تا مطمئن شویم ، یک دقیقه دیگر رصد کردیم پس از اطمینان کامل به گروه اعلام کردیم و به تدریج دوستان گاهی هلال را می دیدند و گاهی هلال در لایه لایه غبار ناپدید یا خیلی به سختی دیده می شد. اولین رویت در ساعت 19.35 به توسط اقای ابوالفتح انجام گرفت و اینجانب پس از مطمئن شدن رصد ایشان را تایید و به تدریج 7 نفر دیگر از اعضاء گروه هلال را دیدند. من هلال را با تلسکوپ آقای الماسی و دوربین 120*20 نیز رویت کردم ، نکته ای که در رویت این هلال باید بگویم این است که وجود غبار از ابهت هلال ماه کاسته بود شاید هم شرایط و ویژگی خاص هلال و یا شاید ... تمام این شاید ها دست به دست هم دادند تا آن چیزی را که می خواستم به آن نرسم. میخواهم بگویم هنوز دقیقا نمی دانم چرا آن چیزی را که به دنبال آن بودم نیافتم. در اینکه هلال ماه را بیش از 5 بار و با سه وسیله مختلف آن هم به مدت 18 دقیقه دیدیم کوچک ترین تردیدی ندارم اصلا تردید من به خاطر ندیدن هلال نیست به غیر ازمن ، 8 نفر دیگر هلال ماه را دیده اند حتی در ساعت 19.55 زمانی که هلال ماه در پشت کوه مخفی شد را به خوبی به یاد دارم اما یک حسی به من می گوید این هلال ویژ گی خاصی داشت که هلال های قبلی نداشتند شاید لیبراسیون این هلال توام با غبار باعث این ابهام است و یا شاید دلایل دیگری وجود دارد که باید در مورد آن بیشتر تفکر کرد به هر حال در آخرین لحظه رویت سن هلال 12 ساعت و 52 دقیقه و جدایی زاویه ای ان 7 درجه و 36 دقیقه قوسی بود. در آخر از جناب آقای صیاد که با حضور خود مثل همیشه جلوه خاصی به گروه ما دادند نهایت تشکر و قدردانی را داشته همچنین از نیروی انتظامی کردان پاسگاه قلعه چندار که ساعت ها در آن هوای گرم از گروه حمایت می کردند و به ویژه از رصدگران عزیز و به خصوص از آقای ابوالفتح که ایشان نیز با کمک لجستیکی خود کمک بزرگی برای گروه بودند و تبریک به خاطر اولین رصد هلالی که داشتند و از تمامی دوستان که احتمالا نامشان از قلم افتاده تشکر می کنم .
با تجدید احترام : سید محسن قاضی میرسعید
با تجدید احترام : سید محسن قاضی میرسعید
