آسمان مردادماه محل تاخت و تاز بسیاری از دنباله دارهای کم نور است. دنباله درهای C/2007 N3 Lulin و C/2007 W1 Boattini و 6P d'Arrest و C/2007 G1 LINEAR و /2006 Q1 McNaught و سرانجام دنباله دار 19P Borrelly که در آسمان صبحگاهی بوسیله ابزار مناسب رصدی قابل رویت است.
این دنباله دار در فهرست شماره 19P را به خود اختصاص داده است. دلیل گذاشتن حرف P در ابتدای اسم آن، داشتن دوره تناوب گردش به دور خورشید است. دنباله دار Borrelly در سال 1904 توسط Although Borrelly در حالی کشف شد که قدر ان در حدود 9 بود. دنباله دار Borrelly هر 6.9 سال یک بار به دور خورشید می گردد. این دنباله دار هیچ گاه دارای درخشش خیره کننده ای مانند دنباله دارهای هیل باپ ( Hale-Bopp )، هالی ( Halley ) و هیاکوتاکه ( Hyakutake ) نشد. اما دنباله داری بود که در سال 2001 یکی از کاوشگر های ناسا با نام Deep Space 1 به سوی آن شتافت و به تحقیقات درباره هسته، گیسو و مواد تشکیل دهنده آن پرداخت.
تصویر بالا هسته این دنباله دار را نشان می دهد که دارای شکل نا منظمی است. بر طبق محاسبات و تصاویر گرفته شده، هسته این دنباله دار دارای قطری برابر با 8 کیلومتر در 4 کیلومتر ( 8×4 KM ) است. Borrelly تا فاصله 5.83 واحد نجومی ( هر واحد نجومی یا AU برابر با 150.000.000 کیلومتر ) از خورشید فاصله می گیرد و تا مدار سیاره مشتری پیش می رود. دنباله دار 19P/Borrelly در روز 1 مرداد 1387 به نزدیکترین فاصله ( حضیض مداری ) از خورشید خواهد رسید و در این زمان در فاصله 1.35 واحد نجومی از خورشید قرار خواهد داشت.
رصد دنباله دار 19P/Borrelly
این دنباله دار هم اکنون در صورت فلکی دوپکیر قرار دارد. بهترین راهنما برای یافتن آن ستاره اتا - دوپیکر یا خوشه باز M35 است. برای رصد دنباله دار که از قدر 9.5 در آسمان می درخشد می بایست از ابزارهای مناسب رصدی مانند تلسکوپهای با قطر 150 میلیمتر ( 6 اینچ ) به بالا بهره ببرید. Borrelly در این روزها در بهترین وضعیت رصدی قرار دارد و در صبحگاه پیش از طلوع خورشید می توانید با کمی پشتکار آن را مشاهده کنید.
نقشه با میدان دید باز برای یافتن مکان تقریبی دنباله درا